Tematyczne Ręcznie Malowane Figury Szachowe Rzymianie Kontra Arabowie od Italfama

• Wyjątkowo zdobiony.
• Starannie ręcznie malowany.
• 3,25-calowy król.
• Idealny do deski 16-calowej.

ELEMENTY
Kolejny doskonały przykład doskonałego rzemiosła autorstwa Italama z Włoch. Szczegóły są niezwykłe w tych historycznych postaciach. Rzymski król jest w każdym calu dowódcą w swojej szczegółowej zbroi i płaszczu, a jego piękna królowa wygląda promiennie w swojej powłóczystej sukni. Biskup jest przedstawiony jako figura typu centuriona, a rycerz, jak zawsze, jest pięknie szczegółowym koniem i jeźdźcem. Wieże są przedstawione jako romańska struktura, a pionki jako piechota w kolczugach.
Siły arabskie są równie szczegółowe i pięknie zdobione. Zbroja i turban króla, a także szata i korona królowej są niezwykle precyzyjne w szczegółach. Biskup i pionki są wspaniale odziani w stroje z tamtego okresu, a wieża ma zamek wyglądający na arabski. To rycerze w tym zestawie najbardziej przyciągają wzrok, z żołnierzem konnym na wielbłądzie zamiast typowego przedstawienia konia.
Dopasowaliśmy te wspaniałe elementy do pięknej 15,75-calowej deski z orzecha i klonu z Hiszpanii, aby dać Ci zestaw szachowy o tematyce Rzymianie kontra Arabowie. Z deską lub bez, będą wspaniałym prezentem.
HISTORIA
Wojny Arabów z Rzymianami (Arabów z Bizantyjczykami) były serią konfliktów między VII a XI wiekiem naszej ery. Rozpoczęło się za rozwijających się Rashidunów (pierwszych czterech kalifów - „Słusznie Kierowanych”) i kalifów Umajjadów (drugich czterech kalifów) i było kontynuowane przez ich następców do połowy XI wieku.
Napływ Arabów z Półwyspu Arabskiego (obecnie Arabia Saudyjska) w latach trzydziestych VI wieku doprowadził do przejęcia południowych kolonii Bizancjum (Syrii i Egiptu) przez muzułmanów. Pod rządami agresywnych kalifów Umajjadów, przez następne 50 lat muzułmanie przeprowadzali ciągłe ataki na Azję Mniejszą, dwukrotnie zagrażając stolicy Konstantynopolowi okupacją i całkowitym podbojem Egzarchatu Afryki, bizantyjskiej jednostki administracyjnej. Dopiero po niepowodzeniu Drugiego Oblężenia Konstantynopola przez Arabów w 718 r. sytuacja się ustabilizowała, a stosunki stały się bardziej normalne wraz z ustanowieniem i wymianą ambasad, a nawet okresami rozejmu. Niestety konflikty pozostały normą, a najazdy i kontrataki trwały niemal co roku aż do X wieku.