Rzymianie kontra Arabowie. Ręcznie malowane szachy tematyczne firmy Italfama

• Wykwintnie zdobiony.
• Starannie ręcznie malowany.
• Król 8,26 cm.
• Idealny do planszy 40 cm.

ELEMENTY
Kolejny wspaniały przykład znakomitego kunsztu Italama z Włoch. Szczegóły tych historycznych postaci są niezwykłe. Rzymski król jest dowódcą w swojej szczegółowej zbroi i płaszczu, a jego piękna królowa wygląda promiennie w swojej zwiewnej sukni. Biskup jest przedstawiony jako postać typu centuriona, a rycerz, jak zawsze, jest pięknie szczegółowym koniem i jeźdźcem. Wieże są przedstawione jako romańska struktura, a pionki jako piechota w kolczugach.
Siły arabskie są równie szczegółowe i pięknie zdobione. Zbroja i turban króla, a także szata i korona królowej są niezwykle precyzyjne w szczegółach. Biskup i pionki są wspaniale odziane w stroje z tamtego okresu z zamkiem wyglądającym na arabskiego zamiast wieży. To rycerze w tym zestawie są najbardziej przyciągający wzrok, z żołnierzem konnym na wielbłądzie zamiast zwykłego przedstawienia konia.
Dopasowaliśmy te oszałamiające elementy do pięknej 40-centymetrowej deski z orzecha i klonu z Hiszpanii, aby dać Ci zestaw szachowy z motywem Rzymianie kontra Arabowie. Z deską lub bez, będą wspaniałym prezentem.
HISTORIA
Wojny Arabów z Rzymianami (Arabów z Bizantyjczykami) były serią konfliktów między VII a XI wiekiem naszej ery. Rozpoczęło się za rozwijających się Rashidunów (pierwszych czterech kalifów - „Słusznie Kierowanych”) i kalifów Umajjadów (drugich czterech kalifów) i było kontynuowane przez ich następców do połowy XI wieku.
Napływ Arabów z Półwyspu Arabskiego (obecnie Arabia Saudyjska) w latach 630. XX wieku doprowadził do przejęcia południowych kolonii Bizancjum (Syrii i Egiptu) przez muzułmanów. Pod rządami agresywnych kalifów Umajjadów, przez następne 50 lat muzułmanie przeprowadzali ciągłe ataki na Azję Mniejszą, dwukrotnie zagrażając stolicy Konstantynopola okupacją i całkowitym podbojem Egzarchatu Afryki, bizantyjskiej jednostki administracyjnej. Dopiero po niepowodzeniu drugiego arabskiego oblężenia Konstantynopola w 718 r. sytuacja się ustabilizowała, a stosunki stały się bardziej normalne wraz z ustanowieniem i wymianą ambasad, a nawet okresami rozejmu. Niestety konflikt pozostał normą, a prawie coroczne najazdy i kontrnajazdy trwały aż do X wiek.