Ręcznie Malowany Zestaw Szachowy Rzymianie Kontra Arabowie

• W zestawie piękna hiszpańska plansza o przekątnej 15,75 cala.
• Wykwintnie zdobiona.
• Starannie malowana ręcznie.
• Król o przekątnej 3,25 cala.

ELEMENTY
Kolejny przykład znakomitego kunsztu Italamy z Włoch. Szczegóły tych historycznych postaci są niezwykłe. Siły arabskie są dowodzone przez silnego króla odzianego w zbroję i turban. Szata i korona jego królowej są tak precyzyjne w szczegółach. Biskup i pionki są przystojnie ubrani w stroje z tamtego okresu z zamkiem wyglądającym na arabskiego zamiast wieży. Najbardziej rzucającym się w oczy elementem w tym zestawie są jednak arabscy rycerze - żołnierz na wielbłądzie zamiast zwykłego przedstawienia konia.
Rzymski król jest w każdym calu majestatycznym władcą, w swojej szczegółowej zbroi i płaszczu, a jego piękna królowa wygląda promiennie w swojej powiewnej sukni. Postać typu centuriona reprezentuje biskupa z rycerzem, co jest normą, pięknie szczegółowym koniem i jeźdźcem. Romańska struktura stoi jako wieża z pionkami jako piechota w kolczugach.
Dopasowaliśmy te wspaniałe elementy do pięknej 15,75-calowej deski z orzecha i klonu z Hiszpanii. Jednak szachowe figurki z motywem Rzymianie kontra Arabowie są również dostępne osobno. W każdym razie są wspaniałym prezentem.
HISTORIA
W okresie rozwoju Rashidunów (pierwszych czterech kalifów - „Słusznie Kierowanych”) i kalifów Umajjadów (drugich czterech kalifów), wojny Arabów z Rzymianami (Arabów z Bizantyjczykami) były serią konfliktów. Rozpoczęły się w VII wieku n.e. i trwały do połowy XI wieku n.e.
Ruch Arabów z Półwyspu Arabskiego (obecnie Arabia Saudyjska) doprowadził do przejęcia południowych kolonii Bizancjum (Syrii i Egiptu) przez muzułmanów w latach trzydziestych VI wieku. Pod dowództwem agresywnych kalifów Umajjadów, przez następne półwiecze muzułmanie prowadzili ciągłe ataki na Azję Mniejszą, dwukrotnie zagrażając stolicy Konstantynopolowi okupacją i całkowitym podbojem Egzarchatu Afryki, bizantyjskiej jednostki administracyjnej. Niepowodzenie drugiego arabskiego oblężenia Konstantynopola w 718 r. ostatecznie doprowadziło do ustabilizowania się sytuacji. Stosunki stały się bardziej normalne wraz z ustanowieniem i wymianą ambasad, a nawet okresami rozejmu. Niestety, konflikt pozostał, a najazdy i kontrnajazdy trwały niemal co roku aż do X wieku.